درياچه اروميه استان‌ آذربايجان‌ غربي بزرگترين‌ درياچه‌ كشور يعني‌ درياچه‌ اروميه‌ را در كنار خود جاي‌ داده‌ است‌. اين‌ درياچه‌ در ارتفاع‌ 1267 متري‌ از سطح‌ دريا واقع‌ شده‌ است‌. طول‌ آن‌ حدود 130 تا 140 كيلومتر وعرض‌ آن‌ بين‌ 15 تا 50 كيلومتر متغير است‌ و عمق‌ متوسط‌ درياچه‌ را 50 تا‌ 60 متر تخمين‌ زده‌اند. آب‌ درياچه ‌اروميه‌ بي‌ نهايت‌ شور و ميزان‌ نمك‌ محلول‌ آن‌ دو برابر اقيانوس‌ها است‌ و به‌ همين‌ علت‌ نيز آب‌ آن‌ هيچوقت‌ يخ ‌نمي‌زند. از زمان‌هاي‌ قديم‌ آب‌ درياچه‌ اروميه‌ به‌ علت‌ املاحي‌ كه‌ در آن‌ محلول‌ است‌، مورد توجه‌ بيماران ‌امراض‌ جلدي‌ و اطباء محل‌ بوده‌ است. ‌
	دریاچه طبیعی مارمیشو با وسعت پنج هکتار، در 45 کیلومتری غرب شهرستان ارومیه قرار دارد. آب این دریاچه از چشمه های طبیعی و نزولات جوی تأمین می شود و محل زیست انواع آبزیان است.
	جزیره‌ كبودان يكي‌ از بزرگترين‌ جزاير درياچه‌ اروميه‌، جزيره‌ كبودان‌ است‌ كه‌ يك‌ چشمه‌ و يك‌ قنات‌ كوچك‌دارد. قسمت‌ اعظم‌ پوشش‌ گياهي‌ آنرا علف‌هاي‌ كوتاه‌، درختان‌ پسته‌ وحشي‌، سرو كوهي‌، بادام‌ وحشي‌، شيرخشت‌ و گوجه‌ فرنگي‌ تشكيل‌ مي‌دهد. اين‌ جزيره‌ در شرق‌ اروميه‌ با وسعت‌ 3175 هكتار و در ارتفاع 1521 متري‌ قرار دارد. نوع‌ ساحل‌ آن‌ سنگي‌ و ماسه‌اي‌ است‌ و براي‌ شنا و ورزش‌هاي‌ آبي‌ امكانات‌ مناسبي‌ دارد. در جزيره‌ كبودان‌ هزاران‌ حيوان‌ از انواع‌ مختلف‌ زيست‌ مي‌كنند كه‌ عمده‌ترين‌ آنها قوچ‌ و ميش‌ است.
	جزيره‌ اشك‌ اين‌ جزيره‌ با 2115 هكتار وسعت‌ در قسمت‌ جنوبي‌ كبودان‌ و در40 كيلومتري‌ بندر گلمانخانه‌ قرار دارد. اين‌ جزيره‌ يك‌ چشمه‌ آب‌ شيرين‌ دارد و يكي‌ از زيستگاههاي‌ پرندگان‌ بومي‌ و مهاجر از جمله‌ فلامينگو و تنجه‌ به‌ حساب‌ مي‌آيد. جزيره‌ اشك‌ از نظر پوشش‌ گياهي‌ شبيه‌ جزيره‌ كبودان‌ است‌ و گوزن‌ زرد ايراني‌ كه‌ يكي‌ از نادرترين‌ گوزن‌هاي‌ جهان‌ است‌ در آن‌ زندگي‌ مي‌كند.
	جزاير اسپير اين‌ جزيره‌ با 1151 هكتار وسعت‌ در غرب‌ كبودان‌ و در 27 كيلومتري‌ بندر گلمخانه‌ واقع‌ شده‌ است‌. اين‌ جزيره‌ همه‌ ساله‌ پذيراي‌ پرندگاني‌ همچون‌ فلامينگو، پليكان‌ها، كاكايي‌ها و غازهاست‌. امكانات‌ و تأسيسات‌ جزيره‌ محدود به‌ يك‌ اسكله‌ مي‌باشد. جزاير كبودان‌، اشك‌، اسپير، آرزو و جزاير نه‌گانه‌ از امكانات‌ مناسب‌ براي‌ شنا و ورزش‌هاي‌ آبي‌ برخوردار است.
	آب‌های معدنی آب‌های معدنی این استان نیز عبارتند از: ایستی سو؛ در نزدیکی گردنه قوشچی، آب گرم محال باراندوز؛ در نزدیکی قریه هفت آباد ارومیه، آب معدنی کوه زنبیل؛ در کنار دریاچه ارومیه، آب معدنی دریک؛ که بسیار گوارا بوده و در روستای چهریق قرار دارد و آب معدنی کانی گراوان که در روستای کانی گوز در نزدیکی شهرک رَبَط واقع شده است.
	تالاب‌ها مساحت‌ تالاب‌هاي‌ استان‌ را نیز بيش‌ از 700 كيلومتر مربع‌ تخمين‌ مي‌زنند كه‌ برخي‌ از آنها داراي‌ آب‌ شيرين‌ و برخي‌ شور است‌. اين‌ تالاب‌ها زيستگاه‌ مناسبي‌ براي‌ انواع‌ پرندگان‌ به‌ حساب‌ مي‌آيد. تالاب‌هاي‌ استان‌ عبارتند از: تالاب‌هاي‌ شيطان‌، يادگارلو ، جهودآباد، نيزار گرده‌ قيا و حسنلو به‌ وسعت‌ 1480 هكتار در اطراف‌ نقده‌. تالاب‌هاي‌ آق‌ گل‌، عشق‌ آباد، قره‌ بلاغ، ياريم‌ قيه‌ و ساري‌ سو، به‌ وسعت‌ 5966 هكتار در اطراف‌ ماكو. تالاب‌هاي ‌قره‌ گل‌ و يسريل‌آباد نیز به‌ وسعت‌ 460 هكتار در اطراف‌ مياندوآب قرار دارد.     غارهای فرهاد، تخت قارا، كهريز،‌ دانيال در اروميه، غارهای زندان و بابا حسن در نقده، غارغيب آباد، كهل و كرفتو در تكاب، غار بورينگ بزرگ و غار بورينگ كوچک در مهاباد، غار چاه زندان در تكاب، غار فقرقا (مهاباد)، غار راکاد، غار میرداوود (صومای ارومیه)، غارهای زیرزمینی کوه قارنی یاروق (بین سلماس و بخش صومای ارومیه) از جمله غارهای با ارزش گردشگری این منطقه به شمار می آیند که همه آن ها در دل کوه های سر به فلک کشیده جای گرفته اند.   غار قلاتاسیان در فاصله 200 متری شمال غرب روستای قلعه تاسیان از توابع بخش گورک سفلین شهرستان سردشت قرار دارد. آثار موجود در این غار بیانگر حکایت زندگی انسان در این غار در دوره پارت و ساسانی است.   غار علی شیخ در 48 کیلومتری شهرستان خوی قرار دارد. سفال های این غار عموماً مربوط به اوایل دوران اسلامی است.   غار تمتمه در 18 کیلومتری جنوب غربی شهر ارومیه قرار دارد و مستندات به دست آمده از آن، سکونت انسان را در دوره پارینه سنگی در این منطقه تأیید می کند.   غار سهولان در 35 کیلومتری شهر مهاباد قرار دارد و یکی از زیباترین و شگفت انگیز ترین غارهای ایران است. جنگلها و مراتع بر اساس ساختار طبيعی استان آذربایجان غربی، اكوسيستم های ويژه ای از تركيب گياهان در سطوح مختلف پوشش گياهی در اشکوب های مختلف توپوگرافيک به وجود آمده كه مهم ترين آن ها به شكل جنگل ها و مراتع خودنمايی می كنند. جنگل های این استان قسمت هايی از پيرانشهر، بانه و مهاباد را پوشانده است، ولی مناطق وسيع جنگلی بيش تر شامل زمین های كوهستانی سردشت است. درختان جنگلی اين منطقه شامل درختان ميوه ای از قبيل: انگور، پسته وحشی، زالزالک، بادام كوهی و گونه های غير ميوه ای مانند: بلوط، افرا، سرخ دليک و سياه دليک است. جنگلهای استان به دو دسته تقسیم می شود:   جنگل های طبیعی هر چند که قسمتی از مهاباد و پیرانشهر پوشیده از مناطق جنگلی است، ولی مناطق وسیع جنگلی شامل اراضی وسیع کوهستانی سردشت می باشد که مساحت آن را بین 60000 تا 80000 هکتار تخمین می زنند. البته مساحت اراضی جنگلی در گذشته بیشتر از امروز بوده است. درختان جنگلی این منطقه بر دو نوع تقسیم می شوند: درختان میوه ای و درختان غیر میوه ای. از درختان میوه ای؛ انگور، بنه (پسته وحشی)، زالزالک و بادام کوهی را می توان نام برد.   جنگل های مصنوعی کل مساحت جنگل های مصنوعی در استان به 320 هکتار در قطعات متفاوت می رسد که در شهرستان های مهاباد، ماکو، خوی، و بقیه شهر ها به صورت قطعه های کوچک و بزرگ به وجود آمده است. در ارومیه از سال 1348 تاکنون 50 هکتار به نام جنگل های بهنق کاشته شده که غالبا درختان سرو و کاج و اقاقیا و نارون می باشند. به طور کلی در سال های اخیر، جنگل کاری در استان در حال افزایش است.

دریافت كد گالری عكس در وب

	مسجد جامع اروميه اين‌ مسجد كه‌ در وسط‌ بازار قديمي‌ شهر اروميه‌ قرار دارد، بارها مورد مرمت‌ قرار گرفته‌ و شامل‌ آثاري‌ از دوره‌هاي‌ مختلف‌ است‌. شبستان‌ گنبددار قديمي‌ آن‌ به‌ احتمال‌ قريب‌ به‌ يقين‌ به‌ دوره‌ سلجوقيان‌(قرن‌ ششم‌ به‌ بعد) تعلق‌ دارد.
	مسجد سردار اروميه مسجد سردار يا ساعتلو در خيابان‌ امام‌ و در امتداد راسته‌ غلام‌ خان‌ واقع‌ شده‌ است‌. اين ‌مسجد در دوره‌ قاجار ساخته‌ شده‌ است‌. وي‌ در سال‌ 1330 هـ.ق‌ ساعت‌ بزرگي‌ را بالاي‌ ورودي‌ آن‌ نصب‌ كرد و لذا اين‌ مسجد به نام‌ مسجد ساعتلو نيز معروف‌ شد.		مسجد مناره این مسجد بنایی است با مناره ای بلند که در دوره قاجار ساخته شده و در شهر ارومیه قرار دارد.
	مسجد جامع مهاباد به مسجد سرخ نیز معروف است. این مسجد به دستور حاکم مهاباد ساخته شد و در زمان شاه سلیمان صفوی تکمیل شد .		مسجد مطلب خان خوی مسجد مطلب‌ خان‌ خوي‌ در مركز شهر خوي‌ واقع‌ شده‌ است‌. اين‌ مسجد در دوره ‌ايلخاني‌ ساخته‌ شده‌ و پس‌ از ويراني‌ در اوايل‌ دوره‌ قاجار تجديد بنا شده‌ است.
	مسجد جامع بوکان معمار این مسجد مرحوم «علی اصفهانی» است و در بخش مرکزی و قدیمی شهرستان بوکان قرار دارد.		مسجد اعظم اروميه اين‌ مسجد در خيابان‌ عسگر آبادي‌، جنب‌ بازار و ميدان‌ گندم‌ فروشان‌ واقع‌ شده‌ است‌ نام‌ قبلي‌ اين‌ مسجد، بازار باش‌ بود.
	مسجد حمامیان این مسجد در بوکان قرار دارد و معمار آن مرحوم معمار باشی مراغه ای است.		مسجد ملاحسن در خوی واقع است و توسط حاج آقا حسن فرند ملاحسن در دوره قاجاریه ساخته شده است.
	چورس این مسجد در روستای چورس از توابع چی پاره خوی قرار دارد.		مسجد سيد الشهدا خوي مسجد سيد الشهدا خوي در ضلع‌ شمالي‌ خيابان‌ انقلاب‌ واقع‌ شده‌ و از آثار دوره‌ قاجار است.
	مسجد داش آغلیان در شهرستان خوی قرار دارد و سقف این مسجد بدون ستون چوب پوش است.		مسجد شیخ در شهرستان خوی قرار داشته و توسط حسین خان بیات ماکویی و حاج شیخ محمد نمازی خویی ساخته شد.

دریافت كد گالری عكس در وب

موزه اروميه موزه اروميه در خيابان بهشتی اين شهر قرار دارد. اين موزه در سال 1346 ش. بنا شد  و دارای يك سالن بزرگ مخصوص اشيای باستاني و تاريخي دوره‌های مختلف تاريخي و سالني كوچك است كه به موزه مردم‌شناسي اختصاص دارد. ـ بخش ما قبل تاريخ: در اين بخش اشياي مربوط به دوره ما قبل تاريخ كه در حفاري‌هاي تپه‌هاي اسماعيل‌آباد، املش گيلان، حسنلوي نقده، سيلك كاشان، دينوخواه و عمارلو به دست آمده و شامل اشياي سفالي خام، پخته و مفرغي است، در معرض نمايش عموم قرار دارد. بخش تاريخی لرستان: اشيای تاريخی اين بخش كه در منطقه لرستان كشف شده است،  اكثراً مفرغ و برنز و بيشتر وسايل جنگ و آلات فلزی ديگر و اشيای سفالی است و مربوط به هزاره اول ق.م است. بخش تاريخی: اشيای اين بخش شامل اشيای مربوط به قبل از اسلام است. اين اشياء بيشتر سفالين وفلزی است و مربوط به نواحي شوش، ديلمان، خوردين، نوروز محله، ری،  رودبار، گری، رحمت‌آباد، سياهكل، عمارلو و نهاوند است. بخش سكه‌ها: اين بخش شامل سكه‌هايی از دوره‌های قبل از اسلام و حكومت‌های قبل از اسلام در ايران و نيز سكه‌هايی از ادوار اسلامي امويان، عباسيان، آل بويه، سلاجقه، اتابكان، مغول، تيموريان، آل جلاير، آق قويونلو، صفويه و زنديه است.  بخش اسلامي: اكثر اشيای موزه‌ای اروميه متعلق به دوره‌هاي اسلامي و نشان‌دهنده تمدن اسلام و شيوع دين مبين اسلام در اين خطه و تاثير آن در ساخت و پرداخت ظروف و اشيای فلزی است. اشيای اين بخش ظروف بی‌نهايت ظريفی با خطوط كوفی يا آياتی از قرآن مجيد و همچنين سرعلم‌های ايام سوگواري، نوشته‌های كوفی و عربی و آياتی از كتاب مقدس آسمانی اسلامی هستند و از مناطق مختلف كشور جمع‌آوری شده‌اند. بخش مردم‌شناسي: در بخش مردم شناسي موزه اروميه لباس‌ها و وسايل مربوط به قرون گذشته، اشيای مسی، برنجی، شيشه‌ای، پارچه‌ای، سفالين و تخته‌ای و همچنين مجسمه‌هايی از اقوام و عشيره‌های مختلف كشور با لباس‌های محلی به نمايش گذاشته شده است. بخش هنرهای‌ تزيينی: در اين بخش اشيای بسيار جالبی چون خط نوشته‌ها و آياتی از قرآن مجيد به خط نسخ و نستعليق و تابلو و مينياتور و مرقع و قلم‌دان‌هايی از قرون سيزدهم  و چهاردهم  هـ.ق به نمايش گذارده شده است.

موزه تاريخ طبيعی اروميه اين موزه از دو طبقه تشكيل شده است. در طبقه اول آن نمونه‌هايی از پستانداران، زيستگاه‌های مختلف استان و ديگر نقاط كشور به نمايش گذاشته شده است و در طبقه دوم پرندگان تاكسيدرمی‌ شده قرار دارند.

موزه خوی موزه خوی در خيابان شريعتی، در كنار كتابخانه عمومی شهر قرار دارد. اين موزه در سال 1348 ش تأسيس شد و شامل واحد اداری با دو سالن نمايش است. اين موزه آثاری متعلق به ادوار پيش از تاريخ، دوره تاريخی و اشيايی مربوط به هنرهای ملی و تزيينی را  به نمايش مي‌گذارد. همچنين برخي از اشيای اين موزه از موزه ايران باستان به اين موزه آورده شده است. بخش ديگر اين موزه تحت عنوان مكشوفه است و شامل اشيايی است كه به هنگام عبور قاچاق از مرز بازرگان ضبط شده‌اند.

موزه نقده تپه باستانی حسنلو  يكی از مراكز تمدني مهم ايران در هزاره‌های نخستين ق.م به شمار مي‌رود. امروزه كمتر موزه‌ای در ايران است كه اشيايی از اين تپه را در خود به يادگار نداشته باشد. از اين رو موزه نقده در سال 1378 ش. در داخل شهر نقده افتتاح شد. اين موزه آثار تاريخی و باستانی تپه حسنلو را در بر مي‌گيرد.

موزه مياندوآب اين موزه در سال 1347 ش تأسيس شد و  داراي هشت بخش است؛ آثار برنزی و مفرغی مربوط به دوره پيش از تاريخ، آثار سفال و مفرغ مربوط به دوره اسلامي، انواع سكه‌ها، آثار مفرغ و برنز و سفال‌های مربوط به لرستان، آثار هنرهای تزيينی، آثار مربوط به هنرهای ملی، آثار مردم‌شناسی، آثار مرمر، سفال، شيشه ، عقيق، سنگ لاجورد و مفرغ.

كاخ موزه ماكو كاخ موزه ماكو در دو كيلومتری جاده ماكو ـ بازرگان و در روستای «باغچه‌جوق» قرار دارد. در جوار اين روستا و بر دامنه كوه مرتفعی در داخل باغ نسبتاً بزرگی، ساختمان مجلل و تاريخي قصر سردار ماكو، از آثار باارزش  و منحصر به فرد شمال غرب كشور، قرار دارد.

موزه ديگری به نام موزه رشكان در كنار درياچه اروميه با گونه‌های جانوری از نقاط ديدنی ديگر شهر اروميه است.

دریافت كد گالری عكس در وب

نژاد با توجه به مطالعات باستان‌شناسي و تاريخ، سابقه سكونت در اين نقطه از ايران زمين به هزاره‌ نهم ق.م باز مي‌گردد. در هزاره‌هاي دوم و سوم ق.م حكومت‌هايي در اين سرزمين شكل گرفت كه هنوز آثاري از آن‌ها در تپه‌هاي باستاني وجود دارد. بعدها با ورود اقوام آريايي و اختلاط آن‌ها، اين نژادها در هم آميختند. پس از اسلام نيز اقوام ديگري از جمله تركان و مغولان در اين سرزمين سكني گزيدند و با مردمان آن درآميختند.

مذهب بيشتر مردم آذربايجان غربي مسلمان و شيعه اثني‌عشري هستند. مذهب تشيع در اروميه و شهرهاي شمالي اين استان و تسنن در نواحي جنوبي آن متداول است. همچنين ساير اقليت‌هاي مذهبي از جمله ارامنه و آسوريان نيز از پيش از اسلام در اين منطقه زندگي مي‌كنند. درحال حاضر عده‌اي از برادران و خواهران كليمي مذهب نيز در آذربايجان غربي ساكن هستند.

دریافت كد گالری عكس در وب

در آذربایجان غربی زبان های ترکی و آذری و کردی، زبان های اصلی را تشکیل می دهند و اقلیتها به زبان های آشوری و ارمنی و کلیمی تکلم می نمایند.  زبان ترکی آذری ریشه این زبان مربوط به مادهاست که در اثر گذشت زمان تحت تاثیر زبان های فارسی، عربی و ترکی قرار گرفته است. زبان مادی که از ریشه زبانهای هند و اروپایی بوده است، پیش از اسلام تغییر چندانی نیافته بود، ولی تکامل و تحول پیدا کرده بود،  پس از ظهور اسلام تحت تأثیر زبان عربی و فارسی قرار گرفته است. از اوایل قرن سوم هجری، کم کم پای امرای ترک آسیای مرکزی به آذربایجان باز شده و از قرن پنجم هجری هجوم و مهاجرت تیره های مختلف ترک به این سامان آغاز گردید. در نتیجه اختلاط زبان ترکی آسیای مرکزی با فارسی آذری، زبان ترکی آذری پدید آمده است. کسانی هم بودند ریشه زبان آذری باستانی را فارسی و هند و اروپایی نمی دانند، مانند خطیب تبریزی، ناصر خسرو، حکیم نظامی، یاقوت حموی و مسعودی.  زبان کردی 1000 سال پیش از میلاد مسیح، آریایی ها به زبان اوستایی تکلم می کرده اند که پدر تمام زبان های مادی، پارسی و هندی بوده است، زبان کردی هم از ریشه های زبان اوستایی است.

دریافت كد گالری عكس در وب

نام آذربایجان که امروزه بر این سرزمین داده شده است، دارای یک پیش زمینه غنی و با اصالت می باشد. مورد توافق اکثر پژوهشگران معتبر جهان است که این نام برگرفته از نام یک فرماندار (ساتراپ، خشثرپات) مادی تبار به دوران شاهنشاهی ایران هخامنشی است. نام این فرماندار را مورخان یونانی به صورت "آترپاتس" گزارش داده‌اند. سلسله حکومت های ماد زروانگرا (انشعابی از آیین زرتشتی)، هخامنشیان و ساسانیان و نیز وجود آتشکده‌ بزرگ آذرگشنسپ، همگی دلالت بر این مساله می‌کنند که منطقه‌ آذرپادگان یک سرزمین مقدس آریایی-زرتشتی بوده است. وجود منطقه مسکونی و کهن "تپه‌ حسن‌لو" با پیشینه 3200 پ.م، و یا یافتن خانه‌هایی از عصر نوسنگی (هزاره 6 تا 4 پ.م)، همگی مصداق وجود انسان بکرنشین و شهری‌گرا (متمدن) در این منطقه است. اگر بخواهیم به شکل و خصلت واقعی این سرزمین برخورد کنیم، (چنانکه پس از کیانیان این مورد بحث گردد)، عظمت واقعی خطه‌ی آذربایجان با حکومت "مادها" آغاز می‌شود. اسناد ثبت شده توسط هرودوت حاکی از آن است که منطقه‌ آذرپادگان در حد فاصل فرمانروایی "فرورتیش" (سده هفتم پیش از میلاد) تا زمامداری "آشتاهاک" (سده ششم پیش از میلاد) زیر پادشاهی و نیز اسکان مردمان ماد قرار داشت. سپس حکومت پارسیان هخامنشی و در پی آن پارتیان و ساسانیان بر سر کار می‌آیند که در تمامی آن‌ها این سرزمین جایگاه نشیمن مردمان ایرانی تبار است. تا اینجا مشاهده شد که به جز گروه های ماد، پارت و پارس و همچنین اورارتویی، کیمری و سکایی، گروه دیگری در منطقه مورد بحث حضور نداشته است. اما به دنبال فروپاشی شاهنشاهی با شکوه ساسانی به‌دست اعراب، پس از هزار و دویست سال دروازه‌های قفقاز و نیز مناطق خاوری و شمال خاوری ایران به‌دست تیره‌های زردپوست باز شد. تیره‌هایی که مدت‌ها مغلوب دو ارتش ایرانیان پارتی و ساسانی شده بودند، (نظیر شکست ارتش چین از مرزبانان اشکانی و شکست های پیاپی هون‌ها و هپتال‌ها از ارتش ساسانی) به‌راحتی توانستند از این منطقه وارد سرزمین های فلات ایران و به دنبال آن آسیای باختری شوند. در حد فاصل سده های 9 تا 11 میلادی، گروه‌های "هون"، "خزر"، "بلغار"، "سابیر" و "ترک" توانستند از دروازه‌های آسیای میانه و قفقاز وارد ایران گردند. هر چند که در آثار مورخینی چون طبری، اشاراتی مبنی بر یورش ترکان در سده های چهارم و پنجم میلادی به منطقه آذرپادگان وجود دارد، ولی در برابر، اسناد دیگری نیز موجود است که همگی دال بر مقاومت و قلع و قمع مهاجمین شمال توسط سواره نظام ساسانی می‌باشند. چنان که می‌دانیم "ابن ندیم" در کتاب الفهرست خود، تبار مردمان آذرپادگان را مادی دانسته و "استرابو" و دیگر مورخان نظیر "مقدسی"، "مسعودی"، "یعقوبی"، "تبری" و "خوارزمی" زبان مردمان مذکور را تا آن زمان پارسی و پهلوی (و بنابراین نه ترکی) ثبت کرده اند.

دریافت كد گالری عكس در وب

استان آذربایجان غربی به علت قرار گرفتن در عرض جغرافیایی نسبتا بالا و وجود کوههای بلند در آن، استانی سردسیر است. دمای هوای این استان در تابستان معمولا از 40 درجه سانتی گراد تجاوز نمی کند و در زمستان گاهی به 30- درجه نیز می رسد آب و هوای این استان در زمستان بسیار سرد وبارش برف سنگین است. شهرستان سردشت در جنوب استان آذربایجان غربی (با بیش از 900 میلی متر بارش سالیانه) و شهرستان خوی در شمال این استان (با حدود 240 میلی لیتر) به ترتیب بیشترین و کمترین میزان بارش سالیانه را دارند. وجود چشمه های آب معدنی و بارندگی زیاد، از دیگر ویژگی های آب و هوایی این منطقه است.

این استان يكي از مناطق كوهستاني كشور است و توپوگرافي متنوع و گسترده‌اي دارد. بر اساس ساختار طبيعي استان، اكوسيستم‌هاي ويژه‌اي از تركيب گياهان در سطوح مختلف پوشش گياهي در اشكورهاي مختلف توپوگرافي به وجود آمده است كه اهم آن‌ها به شكل جنگل‌ها و مراتع خودنمايي ميكنند. اين استان عمدتاً تحت تاثير جريان هواي مرطوب اقيانوس اطلس و درياي مديترانه است، ولي در برخي از ماه‌هاي زمستان، توده هواي سردي از اطراف شمال، هواي مديترانه‌اي آن را متاثر كرده و موجب كاهش قابل توجه دما مي‌شود.

دریافت كد گالری عكس در وب

		استان آذربايجان غربي با احتساب درياچه اروميه حدود 43660 كيلومتر مربع مساحت دارد. اين استان كه در شمال غرب ايران واقع شده 2/65 درصد از مساحت كل كشور را تشكيل مي‌دهد. استان آذربايجان غربي از طرف شمال و شمال شرق با جمهوري آذربايجان و ارمنستان، از غرب با كشورهاي تركيه و عراق، از جنوب با استان كردستان و از شرق با استان آذربايجان شرقي و زنجان همسايه است. بر اساس آخرين آمار تقسيمات كشوري اين استان داراي 12 شهرستان، 28بخش، 14 شهر، 103 دهستان و 3227 آبادي داراي سكنه مي‌باشد و مركز آن شهر تاريخي اروميه است. شهرستان‌های این استان شامل ارومیه، اشنویه، بوکان، پیرانشهر، تکاب، خوی، سردشت، سلماس، ماکو، مهاباد، میاندوآب، نقده، چالدران و شاهین‌دژ می باشد.
		شهرستان اروميه شهرستان اروميه در ناحيه مركزي استان با جمعيت 871204 نفر، به مركزيت شهر اروميه، مركزاستان آذربايجان غربي مي باشد كه قدمت آن به 2000 سال ق.م مي رسد. اين شهر در جلگه وسيع و سرسبزي واقع شده كه انواع درختان كهنسال، باغ هاي انگور، سيب، مزارع زيبا و چمنزار هاي سبز و خرم و بوستانهاي باصفا آن را در بر گرفته اند. به عقيده بعضي از مورخان، اروميه محل تولد زرتشت پيغمبر بوده است.
		شهرستان تكاب شهرستان تكاب در ناحيه جنوب شرقي استان با جمعيت 82274 نفر، به مركزيت شهر تكاب و در فاصله 307 كيلومتري از مركز استان قرار دارد.

دریافت كد گالری عكس در وب

دریافت كد گالری عكس در وب